به گزارش گروه اقتصاد گزارش خبر_حمل و نقل ، پرویز باورصاد تاکید کرد: کریدورهای دریایی جنوب شمال ایران تا سوئد و.... دریای ازف به اروپای مرکزی و به مرزهای رازی بازرگان و سپس به استانبول و ازمیر و همچنین کریدورهای چین به مرز اروقمی با قزاقستان و... سپس شاخه جنوبی آن معروف به عرض جغرافیایی پایین یا زیر خزری به سرخس و سپس شاخه جنوب غربی آن (و همچنین شاخه شمال غربی مرز رازی - استانبول یا ازمیر و ) به شلمچه و لاذقیه و به شاخ آفریقا از بعد اقتصادی بهترین گزینه مصوب چین و دنیا از نظر تجارت جهانی هستند!
وی افزود: ولی ترانزیت بار جهانی ابعاد دیگری هم نظیر ابعاد فنی شبکه های راه و ریلی و بنادر و پایانه های مرزی هم دارد که باز ایران با همین بضاعت موجود و به علت مقایسه های انجام شده، بهترین گزینه است.
باورصاد تاکید کرد: اما متاسفانه کشور ما از ابعادی دیگر یعنی از بعد سیاسی و سازماندهی از ابتدای کار عملیاتی ترانزیت بار یعنی سال 1375 (اولین محموله رسمی عدل های پنبه ازبکستان ) تا الان مشکلات عدیده داشته که اینجانب تا سطوح ریاست جمهور و وزرای راه و ترابری و معاونان آنها در برنامه ریزی، بنادر، راه آهن و جاده ای و کشتیرانی و همچنین وزیر بازرگانی (و حتی عکس العمل روزنامه ای مقام رهبری ) موضوعات و چالشها و قوت ها را عرض کرده ام که متاسفانه علیرغم تصدیق مسائل، فقط دید اجرایی زیر یک سال و تکرار رسانه ای و مدیران و.... متعدد داشته و دنبال حل مشکلات از نظر سیاستگذاری ملی سازماندهی ملی ترانزیت بار خارجی کشور نبوده و حوصله کار را نداشته اند!
وی ادامه داد: چون ماهیت مدیریت و کارشناسی حمل و نقلی وزارت راه و ترابری و یا وزارت های صنعت و معدن و بازرگانی دارای تفکر و تخصص های راه و ساختمانی خیلی سنتی دهه 30 و 40 شمسی و یا دهه 50 به بعد حمل و نقل بر ساخت امور زیربنایی جاده، ریل، بنادر و مبادی مرزی یا حمل و نقل عرضه ای (Transport supply) استوار بوده و نه خدمات تقاضایی حمل و نقل (Demand for transport) و همین امر تنها دلیل ساخت عرضه ای حمل و نقل یا استفاده از شبکه عرضه حمل و نقل است.
این متخصص ترانزیت عنوان کرد: متأسفانه در ایران فرصت پرداختن به این مقوله با شاخص های از نوع خدمات حمل و نقل فراهم نشده و علتش همان تفکر و احاطه حمل و نقل سازه بر بهره برداری از جمع اجزا حمل و نقل عرضه است که امروزه تا حد لجستیک جهانی و ملی حمل و نقل پیشرفته و خدمات پایه است و حمل و نقل ترانزیت بار خارجی ایران جزئی از این خدمات جهانی لجستیک جهانی است که متاسفانه دارای سازماندهی و اهمیت ملی اجرایی لازم برای پاسخگویی به نیازهای بالفعل و یا پتانسیل کشور با ابعاد و تعاریف خاص جهانی نبوده و به همین دلیل کار به موضوعات زنگزور و فاو و..... و یا دالان چین به گوادر و چابهار، دالان شمال جنوب و تراسیکا و.... شیوه ای و یا ترکیبی رسیده و رقیب یا به قول معروف آمریکا در ترانزیت آن را بدین مسیر برده که هیچ نفع مستقیمی به لحاظ جغرافیا ندارد!
باورصاد گفت: از آنجا که آمریکا یک ابرقدرت توانمند و باهوش و متمول و با تکنولوژی سطح عالی و.... و درجه اول دنیای حمل و نقل زیربنایی و خدماتی است! بعد از فروپاشی 1989 شوروی سابق، برنامه ریزی و طرح عوارض و عواقب و مزایا و منافع فروپاشی را برای خود و یک به یک کشورهای منطقه همجوار و از جمله ایران دقیق تجزیه و تحلیل سیاسی و اقتصادی و.... کرده و کلا سیاست عدم موفقیت ایران را به عنوان سرلوحه سیاست خارجی قرار داده و مصوب و مدون تاکنون پیش می برد.
او تاکید کرد: علت تصویب و اجرایی کردن این دکترین اجرایی کردن برنامه ای عدم موفقیت ایران برای نفوذ و تاثیر گذاری در جمهوری های تازه استقلال یافته هشت گانه و یا فدراسیون روسیه و یا همه کشورهای جنوب و شمال جهانی مشتری ترانزیت ایران بوده است؛ که باز متاسفانه دولت های متعدد ما علیرغم دیدگاه های بدیهی.... و اینکه ایران در 2500 سال مجرای راه ابریشم بوده و حالا تصورات خیلی خوش اقبالی و خوش جایگاهی در صحنه واقعی تصمیم گیرهای های کشورهای مشتری است ولی هیچ رسیدگی اصولی به موضوع ترانزیت بار و رفع مشکلات خود در این بازار سیاسی تجارت بین المللی به عمل نیاورد.
به گفته وی در صورت عادی شدن و ثبات روابط ایران و آمریکا، نتایج کاملا مثبت آن بدیهی است و ترانزیت بار ایران و ابعاد مختلف صنعت عظیم تجارت و حمل و نقل بین المللی به عنوان مهمترین پیشران اقتصاد جهانی و مشتق شده از آن، مجددا بدون رقیب میشود، چرا که نقش چهار راه ترانزیتی ایران در جهان و با کمک سایر کشورهای پیرامونی متصل و... یک تئوری اقتصادی تجاری است!
باورصاد ادامه داد: ولی ایران که برای همسایه های تازه استقلال کم تجربه! بسیار هم اشتباهاتی را در ایجاد شرایط روابط دوجانبه متزلزل از گذشته تا کنون داشته که دولت های ما مقصرند و باید به طور اصولی سیاست و استراتژی حمل و نقل ترانزیت جهانی با انواع و ابعاد و منافع اقتصادی، سیاسی، و.... قابل شمارش و غیرقابل است را تغییر دهند که لازمه آن همان بازشدن و بازکردن دایره تنگ تفکر سازه ای حمل و نقل برای نفوذ مباحث و مسائل ترانزیت بار بین قاره ای و قاره دنیا در درون دوایر دولتی و تقنینی با کمک متخصصان دلسوز داخلی است!
