به گزارش خبرنگاران گروه زندگی و سرگرمی گزارش خبر، حسینعلی عزیزی کارشناس و فعال حوزه گردشگری در یادداشتی آورده است؛
کشور ایران با اقلیم چند گانه و جاذبه های گردشگری طبیعی و تاریخی فراوان می تواند در توسعه گردشگری و حتی جذب گردشگر از سایر کشورهای دنیا پیش قدم باشد و اگر مسئولان و دست اندرکاران حوزه میراث فرهنگی و گردشگری تلاش کنند و در شناساندن این جاذبه های منحصر به فرد و خدادادی وحدت رویه در پیش بگیرند، علاوه بر توسعه گردشگری و ایجاد اشتغال پایدار، ایران به یکی از مقاصد هدف گردشگری مسافران خارجی تبدیل خواهد شد.
افرادی که اندکی با مختصات و شرایط اقلیم و جاذبه های گردشگری کشور ما آشنایی دارند نیک می دانند که بسیاری تفریحات گردشگری و ورزش های آبی ، خاکی و هوایی در ایران قابلیت اجرا دارند و به جرات می توان گفت بخش های عمده ای از جاذبه های گردشگری ما، در دنیا منحصر به فرد می باشند.
در واقع وجود دریا، جزایر مختلف، رودخانه های زیبا و پر آب، چشمه سار ها و آبشار های طبیعی، سد ها و آب بندان ها و سایر منابع طبیعی و دست ساز در کنار آثار تاریخی با قدمت چند هزار ساله، صنعتی گردشگری در ایران را به صنعتی با مختصات جهانی و بین المللی تبدیل کرده است. هر چند صنایع دستی، تنوع غذایی، موسیقی و اداب و سنن اقوام ایرانی نیز خود جاذبه ای شگرف برای ساکنان بسیاری از کشورها محسوب می شود.
اما تنها داشتن زیر ساخت های طبیعی و تاریخی و اجتماعی در حوزه توریسم کافی نیست و برای احیای این صنعت و توسعه پایدار ان باید با آموزش و برنامه ریزی زمینه معرفی، جذب و ماندگاری گردشگران را در کشور فراهم ساخت.
در حقیقت برای نیل به اهداف آرمانی در حوزه گردشگری در وهله اول نیاز به ارائه تعریفی مناسب و جامع از صنعت گردشگری و اهداف مورد نظر داریم و قبل از هر اقدامی باید به ارایه راهکارههایی برای از بین بردن مشکلات دیپلماتیک جهانی و بسط و گسترش ارتباط و وسایل مدرن حمل و نقل، توسعه خدمات هواپیمایی و فرودگاهی و بهره برداری از راههای ارتباطی و مواصلاتی بهبود تاسیسات بهداشتی و شبکه های آب و .... بپردازیم.
در گام بعد باید در خصوص ارایه امکانات و خدمات در سطح استانداردهای بین المللی و رفع ضعف خدمات هتلداری و رستوران داری اقدام کرد. چرا که ماندگاری گردشگران و یا بازگشت مجدد به منطقه هدف گردشگری یکی از اهداف بزرگ این صنعت است و با سیستم سنتی نمی توان افکار جهانی و مدرن پرورش داد.
البته در طول سال های اخیر اقدامات گسترده ای در این خصوص صورت گرفته که می توان به برگزاری هفته های فرهنگی ایران در کشورهای هدف، برگزاری نمایشگاه ها و همایش ها اختصاصی در سطح بین المللی جهت شناساندن ظرفیت های گردشگری کشور ایران و شرکت فعال در نمایشگاه های بین المللی خارج از کشور و انتشار برخی کتاب ها، مقالات، کاتالوگ ها و عکس ها از جاذبه های گردشگری ایران، تهیه نقشه های توریستی و بروشورهای حاوی اطلاعات مورد نیاز جهانگردان اشاره کرد.
با این وجود جلوگیری از تعدد مراکز تصمیم گیری و تقویت بیش از گذشته سازمان اصلی متولی صنعت گردشگری در کشور ایران و پیشگیری از از تداخل وظایف سازمانهای مرتبط و سیاستگذاری مشترک توسط سازمان های مختلف بیش از گذشته ضرروی به نظر می رسد.
با همه این اوصاف باید اذعان داشت تربیت نیروی انسانی کارآمد و آشنا به زبانهای بینالمللی و توسعه اماکن اقامتی، پذیرایی، ورزشی و تفریحی نیز یکی از اصلی ترین اقدامات این حوزه است و نباید مورد غفلت قرار گیرد.
بدون تردیدحتی نوع رفتار و پوشش افراد در مکان های عمومی تفاوت های اساسی با سایر مکان ها دارد. وقتی در مکانی که ساختار و رفتار پرسنل بر مبنای احترام و شخصیت دهی به مهمانان ( در قالب مشتری) ساماندهی شده است، قطعاً نوع رفتار و گفتار افراد نیز با احترام و ادب خواهد بود. بنابراین از این ظرفیت و بستر می توان برای توسعه فرهنگ عمومی جامعه استفاده کرد.
در پایان امید است با استفاده از ظرفیت های خدادادی و مواهب طبیعی، تنوع اقوام با رویکرد سنت، پوشش و آداب و رسوم و بهرهجویی از خصلت مهماننوازی ایرانیان در کنار بهکار گیری و آموزش نیروهای جوان کشور و یاری دولت در حمایت از بخش خصوصی و…پایه های صنعت گردشگری در کشور تقویت شود و در کنار همراهی متولیان این حوزه و همراهی مردم در بخش های مختلف گردشگری و مهمان پذیری علاوه بر ایجاد زمینه اشتغال، زمینه توسعه پایدار این صنعت در کشور فراهم شود.
